Manama

Ti Manama (Arabiko: المنامة‎ Al Manāma) ket ti kapitolio ken kadakkelan a siudad ti Bahrain, daytoy ket addaan iti agarup a populasion iti 157,000 a tattao. Napauten daytoy a nangruna a sentro ti pagtagilakuan idiay Golpo Persiano, ti Manama ket pagtaengan dibersio a populasion. Kalpasan dagiti paset ti panawen ti turay dagiti Portugal ken Persia ken dagiti panagrukma manipud kadagiti agturturay a dinastia ti Saudi Arabia ken Oman, bukod a nangbangon ti Bahrain iti maysa a nawaya a pagilian idi las-ud ti maika-19 a siglo.

Manama المنامة al-Manāmah
Manama Lokasion ti Manama idiay Bahrain.
Nagsasabtan: 26°13′N 50°35′E
Pagilian	Bahrain
Gobernorato	Kapitolio
Gobierno
• Gobernador	Hisham Bin Abdulrahman Bin Mohammed Al Khalifa
Kalawa
• Siudad	30 km2 (10 sq mi)
Populasion  (2010)
• Siudad	157,474
• Densidad	5,200/km2 (14,000/sq mi)
• Metro	329,510
Sona ti oras	GMT+3
Website	Opisial a website

Uray no dagiti agdama a singin a siudad ti Manama ken Muharraq ketagparangda a naggiddan a napundar kadagiti tawen ti 1800, nadaydayeg ti Muharraq gapu ti depensa a lokasionna ken isu nga idi ti kapitolio ti Bahrain aginggana idi 1921. Ti Manama ket nagbalin a kapitolio ti pagtagilakuan, ken isu idi daytoy ti ruangan iti nangruna nga Isla Bahrain. Idi maika-20 a siglo, ti baknang iti lana ti Bahrain ket timmulong a nagpapardas nga idadakkelna ken dagidi tawen ti 1990, ti naituntunos a ganetget iti dibersipikasion ket nakaiturongan ti panagpadakkel dagiti sabali nga industria ken timmulong a nangbaliw ti Manama iti maysa a nangruna a sentro idiay Tengnga a Daya. Ti Manama ket naidesignado idi a kas maysa a kapitolio ti kutura ti Arabo para idi tawen ti 2012 babaen ti Liga ti Arabo.

Bibliograpia

• ^ Palgrave, W.G, Personal Narrative of a Year's Journey through Central and Eastern Arabia (1862–1863), vol. II, Macmillan & Co., London, 1866.
• Room, Adrian (1997). Placenames of the world : origins and meanings of the names for over 5000 natural features, countries, capitals, territories, cities and historic sights. Jefferson, North Carolina: McFarland. ISBN 978-0-7864-1814-5.
• Fuccaro, Nelida (2005). Mapping the transnational community: Persians and the space of the city in Bahrain, c. 1869–1937. Routledge. ISBN 978-0-415-33135-7.
• Ben Hamouche, Mustapha (2008). Manama: The Metamorphosis of an Arab Gulf City. Routledge. ISBN 978-1-134-12821-1.
• Al-Nabi, Mohammed Noor (2012). The History of Land Use and Development in Bahrain (PDF). Information Affairs Authority. ISBN 9789995801298. Naiyarkibo manipud iti kasisigud (PDF) idi 2018-10-01. Naala idi 2016-04-14.
• Dumper, Michael; Bruce, Estanley E. (2007). Cities of the Middle East and North Africa: A Historical Encyclopedia. ABC-CLIO. ISBN 978-1-57607-919-5.
• Rice, Michael (2005). Traces of Paradise: The Archaeology of Bahrain, 2500 BC to 300 AD. .B.Tauris. ISBN 978-1-86064-742-0.
• Larsen, Curtis E. (1983). Life and Land Use on the Bahrain Islands: The Geoarchaeology of an Ancient Society. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-46906-5.
• Fuccaro, Nelida (2009). Histories of City and State in the Persian Gulf: Manama Since 1800. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-51435-4.
• Shirawi, May Al-Arrayed (1987). Education in Bahrain – 1919–1986, An Analytical Study of Problems and Progress (PDF). Durham University.

Dagiti akinruar a silpo

Dagiti midia a mainaig iti Manama iti Wikimedia Commons

• Pakaammo ti panagbiahe idiay Manama manipud iti Wikivoyage (iti Ingles)
  
• Opisial a website